قیدارالنبی(ع)

پاسخ:
در مورد لقب ابوتراب باید گفت: ابو تراب معانی گوناگونی دارد: به معنای پدر خاك، یا دمساز خاك ، پدر و رئیس خاكیان است.
این لقب از محبوب‌ترین القاب در نزد امام علی علیه السلام و یكی از زیباترین القاب آن حضرت به شمار می‌آید .
شیخ علاء الدین سكتواری در محاضرة الأوائل ( ص 113 ) گوید : نخستین كسی كه به كنیه ( ابو تراب ) نامیده شد علی بن ابی طالب رضی الله عنه است ، این كنیه را رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به او داد آن گاه كه دید او بر روی زمین خوابیده و خاك بر پهلوی او نشسته است ، از روی لطف و مهربانی به او فرمود :برخیز ای ابو تراب .
علامه امینی می فرماید:این محبوب ترین القاب او به شمار می رفت، و از آن پس، به بركت نفس محمدی این كرامتی برای اوگردید، زیرا خاك خبرهای گذشته وآینده تا روز قیامت را برای او باز میگفت . این را بفهم كه رازی است بی پرده .(الغدیر - الشیخ الأمینی - ج 6 - ص 337 – 338)
در روایتی دیگر آمده:روزی حضرت علی (ع) از خانه بیرون آمد و به سوی مسجد رفت و بر روی خاك خوابید ، رسول خدا (ص)در جستجوی او به خانه آمد و او را نیافت و به مسجد رفت. علی (ع) را دید كه پشت بر خاك نهاده؛ در حالی كه خاكها از پشت او پاك می‏كرد به او گفت: بر خیز ای ابوتراب! از آن پس هر گاه علی (ع) با این نام خوانده می‏شد شاد می‏گشت و آن را از هر نامی دیگر بیشتر دوست می‏داشت. (تاریخ الخلفا، سیوطی، ص 167)

در مورد لقب حیدر كرار هم باید گفت: از برخی متون دینی و تاریخی استفاده می‌شود بعد از ولادت امام علی(ع) مادرش فاطمه بنت اسد نام حضرت را «حیدره» ( شیر )به نام پدرش(اسد) نامید. آن گاه پدر حضرت آن نام را عوض كرد و او را علی نامید. برخی گفته‌اند: «حیدره» نامی است كه قریش برای حضرت انتخاب كرده بودند،‌ولی قول نخست صحیح‌تر است،‌زیرا آن بزرگوار در جنگ خیبر هنگامی كه «مرحب» به جنگ حضرت آمد و گفت: أنا الّذی سمّتنی اُمّی مرحبا، پاسخ داد و گفت: «أنا الّذی سمّتنی اُمّی حیدره؛ منم آن كسی كه مادرم مرا حیدره نام نهاد».( الكامل فی التاریخ ،ج 2 ،ص220 ،ابن اثیر ،بیروت ،دار صادر ،1385 ؛ بحارالانوار ، ج 39، ص 14؛زندگانی امیر المؤمنین، ، ص 29 ـ 30؛سید هاشم رسولی محلاتی تهران ،دفتر نشر فرهنگ اسلامی. 1374 ،چاپ چهارم)
كرار: بسیار حمله برنده ،به تكرار هجوم برنده ،لقب علی (ع) ،وی بدون ترس به صف دشمن حمله می كرد .
برگردنده، باز گردنده. حمله كننده پیاپى. از القاب امیرالمؤمنین على (ع) است، كه حضرت در جنگ، بر صف دشمنان بارها حمله مى نمود و هیچ اندیشه نمى كرد.( معارف ومعاریف ،ج 8 ، ص ، 480 ،سید مصطفی دشتی ،قم ، 1376 ،چاپ دوم . )