قیدارالنبی(ع)

بی دغدغه، پر می گشایید تا آسمان معطر، از پرواز شما سر به سجده بیاورد و خورشید، در غروبی سرخ، خانه بگیرد.بعد از شما، شاید دیگر ما هرگز اردیبهشت را نبینیم و پشت شب های طولانی، طعم دیدار آفتاب را فراموش کنیم.بعد از شما، تمام پنجره ها از کوچه های دلگرفته چشم می پوشند و دیوارها، بی سایه برمی گردند.با رفتنتان، آفتاب از روزهایمان فاصله می گیرد و میوه ها فصل رسیدن را پشت خواب های فراموشی گم می کنند.