قیدارالنبی(ع)

به خدا اعتماد كن . . .

قابل توجه افراديكه تا مي بينن يكي پاشو كج گذاشت،اون اشتباه رو به پاي يك قشر ميذارن . . .درحاليكه هرقشري خوب وبد داره و نميشه گفت همه طلبه ها،همه معلمها،همه سپاهيا و . . .

براي جوانان دعا كنيد . . .التماس دعا

امام حسین علیه السلام: لا یأمَن یومَ القیامَةِ إلاّ مَن خافَ الله فِی الدُّنیا؛

کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت.

( مناقب آل أبی طالب علیهم السلام(ابن شهرآشوب) ج‏ 4، ص 69)

ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﮐﻮﺩﮐـــــﯽ ﺯﯾﺒﺎﺗــــﺮﻧﺪ * ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﺍﻥ ﮐﻬــﻦ ﻣــﺎﻧﺎ ﺗــﺮﻧﺪ
ﺩﺭﺱ‌ﻫﺎﯼ ﺳﺎﻝ ﺍﻭﻝ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮ ﺩ * ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﺭﺍ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺩﺭﺱ ﭘﻨــﺪ ﺁﻣــﻮﺯ ﺭﻭﺑـﺎﻩ ﻭﮐــﻼ‌ﻍ * ﺭﻭﺑﻪ ﻣﮑﺎﺭﻭ ﺩﺯﺩ ﺩﺷﺖ ﻭﺑﺎﻍ
ﺭﻭﺯ ﻣﻬـﻤﺎﻧﯽ ﮐﻮﮐﺐ ﺧﺎﻧﻢ ﺍﺳﺖ * ﺳﻔﺮﻩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﻧﺎﻥ ﮔﻨﺪﻡ ﺍﺳﺖ
ﮐﺎﮐﻠﯽ ﮔﻨﺠﺸﮑﮑﯽ ﺑﺎ ﻫﻮﺵ ﺑﻮﺩ * ﻓﯿﻞ ﻧﺎﺩﺍﻧــﯽ ﺑﺮﺍﯾــﺶ ﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﻮﺯ ﻭﺳﺮﻣﺎﯼ ﺷـــﺪﯾﺪ * ﺭﯾﺰ ﻋﻠﯽ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﺍﺯ ﺗﻦ ﻣﯽ ﺩﺭﯾﺪ
ﺗﺎ ﺩﺭﻭﻥ ﻧﯿﻤــﮑﺖ ﺟـﺎ ﻣﯽ ﺷـﺪﯾﻢ * ﻣﺎ ﭘﺮﺍﺯﺗﺼﻤﯿﻢ ﮐﺒــﺮﯼ ﻣﯽ ﺷﺪﯾﻢ
ﭘﺎﮎ ﮐﻦ ﻫﺎﯾﯽ ﺯ ﭘـﺎﮐﯽ ﺩﺍﺷــﺘﯿﻢ * ﯾﮏ ﺗﺮﺍﺵ ﺳـﺮﺥ ﻻ‌ﮐﯽ ﺩﺍﺷــﺘﯿﻢ

***باسلام و عرض ادب***
وقتی امام جواد(ع) به دنیا آمد، امام رضا(ع) فرمود: «حق تعالی فرزندی به من عطا کرد که هم چون موسی بن عمران دریاها را می شکافد و مثل عیسی بن مریم خداوند مادرش را مقدس گردانیده و او طاهر و مطهر آفریده شده» آن وقت مرثیه فرزندش را خواند و گفت: «این کودک به جور و ستم کشته خواهد شد و اهل آسمان ها برایش گریه خواهند کرد، خدای متعال بر دشمن و قاتل او غضب خواهد کرد؛ آنها بعد از قتل او بهره ای از زندگی نخواهند برد و به زودی به عذاب الهی واصل خواهند شد.»

سلام ما به رخ انور امام جواد*
درود ما، به تن اطهر امام جواد*
غریب بود و غریبانه جان سپرد و نبود*
کسى به وادى غم، یاور امام جواد*

شهادت غریبانه ی امام مسموم، جواد مظلوم(ع) بر شما تسلیت باد.
التماس دعا_
باتشکرفراوان

مقا م و ارزش انسا ن به بزرگيه دلشه !!! چقدر بي ادعا

در لحظه حیرانی و گمراهی ، فقط خدا را جست و جو کن.
او هدایت گر به سوی نعمت هاست.
راه درست را از او بخواه چرا که تنها او از پیدا و نهان باخبر است.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم…

┘◄امام علی (ع)
خرما بخورید چرا که شفای دردها در آن است.
.
.✔(الخصال: ص615 ح10)

مردی مرده بود و او را غسل داده و کفن کرده بودند و روی تخت غسالخانه گذاشت بودند تا تابوت بیاورند . و تشیعش کنند.

زنش را دیدند که بادبزنی به دست گرفته و کفن او را که از آب غسل مرطوب شده بود، باد می زند!

گفتند: عجب زن با مهر و محبتی که حتی بعد از مرگ شوهرش به فکر آسایش اوست.

نزدیک رفتند و گفتند: ای زن، مرده را خیسی و خشکی و سردی و گرمی تفاوت نمی کند. خودت را به رنج مینداز.

زن گفت: آخر، شوهرم وصیت کرده که تا کفنش خشک نشده، شوهر نکنم!!